W II niedzielę maja społeczność Klasyka zgromadziła się na Mszy świętej sprawowanej przez księdza dyrektora Piotra Karpińskiego. W kazaniu ksiądz dyrektor przywołał postać świętego Bernarda z Clairvaux i jego słowa skierowane do papieża, żeby pamiętał, że jest następcą „rybaka”, a nie cesarza Konstantyna, czyli człowiekiem składającym świadectwo swoim życiem i przekonującym do Boga mocą miłości. Chrystus troszczy się o nas, jest dobrym pasterzem, nie pragnie być traktowany jak król.
Czytania na Niedzielę Dobrego Pasterza pokazały trzy obrazy dobrego pasterza. Pierwszy z nich wynika ze słów Ewangelii: „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je”. Jezus zna nas, jest z nami w osobistej i intymnej relacji, jest blisko każdego człowieka, angażuje się w jego życie. Kolejny obraz łączy się z fragmentem: „Moje owce słuchają mego głosu (…). Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne”. Jezus daje nam słowo, które prowadzi do życia wiecznego, należy je przyjąć i mu uwierzyć. Odrzucenie słowa Chrystusa wiąże się z odrzuceniem życia wiecznego. Trzeci obraz dobrego pasterza odsyła nas do Jezusa jako Baranka, który przyjmuje tych, „którzy przychodzą z wielkiego ucisku” i otrze z ich oczu łzę, zakończy cierpienie. Bóg robi wszystko, aby nam pomóc, nie chce dla nas zła, ale i my żyjmy tak, aby nikt przez nas nie płakał i nie cierpiał. Widząc łzę u kogoś, otrzyjmy ją tak jak Chrystus.
Na koniec ksiądz dyrektor zachęcał, abyśmy dziękowali Jezusowi, że walczy z cierpieniem, ociera łzę i razem nim wołali o nowych pasterzy tu na ziemi – księży, którzy prowadzą wiernych, kierując się sercem Jezusa.
Czytania liturgiczne przygotowali uczniowie z klasy VII B.
